Μοναχός και περιθωριοποιημένος
Κατατρεγμένος και ρομαντικός
Στην φαντασία σου βρήκες
Τον δρόμο προς την ελευθερία
Απέρριψες την κοινωνία αρνούμενος να συμβιβαστείς
Ανέδειξες την παρακμή με σάρκα και πνοή
Η απάντησή σου στην κοινωνική κατακραυγή
Κλείστηκες στον εαυτό σου
Με τις στάχτες του ονείρου σου αγκαλιά
Πουθενά δεν μπορείς να στεριώσεις, να βρεις λίγη ησυχία
Φλέγεσαι από πάθη παλιά
Και η ζωή γρήγορα σε γερνάει
Τον θάνατο προκαλείς να έρθει να σε πάρει
Και στον έρωτα ανακουφίζεις τον φόβο σου
Μόνο στο τελευταίο χαμόγελο θα βρεις την ηρεμία.