Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Μούσα που ανελέητα μας μπλέκεις στο δικό σου παιχνίδι
Για να μας δώσεις μια αίσθηση
Λίγο πιο ψηλά
Άνθρωποι και σχέσεις, ταξίδια και εικόνες
Όλα αποκτούν μια μαγική χροιά
για να χορτάσουν την ακόρεστη δίψα σου
Λαίμαργα ρουφάς κάθε σπίθα ζωής
Για να τα μετατρέψεις σε έμπνευση
Την ψυχή, γελώντας ειρωνικά,
Σέρνεις από άκρη σε άκρη
Καθώς εσύ επιδίδεσαι μόνη σου
Σε χορευτικά τελετουργικά
Και τους αρχαίους θεούς καλείς να κατέβουν
Να πάρουν μέρος στην έκσταση και στην γιορτή
Σαν αέρας ξεφεύγουμε
Για να μας πας εκεί που δεν φανταστήκαμε
Στα καπρίτσια σου αφηνόμαστε
Σαν ζηλιάρα ερωμένη μας κατακτάς
Ξανά και ξανά
Τυχοδιώκτες της ζωής
Που ζούμε τα πάντα για εκείνη την στιγμή
Άραγε σκεφτήκατε ποτέ το τίμημα που μας περιμένει?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου